SEVMEK
Kimi? Nasıl? Ne kadar? derseniz;
Üzerinde uzun uzun düşünülmeli derim kardeşler!
Önce Yaratanı sevmeli insan.
İnsan olma şerefini kuşanmış olmak istiyorsa.
Yaratanını sevmeyen,
Yaratılmışı ne kadar ve nasıl sever ki?
Hem sevgisine ne kadar inanılır ki?
Sahi sevgi ölçülebilir mi ki derseniz,
Evet, ölçülür ya kardeşler diyeceğim?
Nasıl ve nerede mi?
Kalple elbette!
Hadi öyle ise sevgi terazimizi bir güzel kuralım kalbimizin ortasına,
Sonra da başlayalım tartmaya.
Komik, hata değil mi?
İyi ama kimi, nasıl ve neye göre tartacağız değil mi?
Sevgi bu, soyut bir kavram!
Nasıl ölçülebilir ki?
Öyle ise biraz kafa yoralım bu işe ne dersiniz kardeşler?
Birinin birini sevdiğini,
Hem de çok sevdiğini,
Nasıl anlarsınız kardeşler?
Çok basit aslında!
Hâlinden, tavrından, bakışından, duruşundan, sözünden, sesinden,
İlgisinden, iletişiminden, merhametinden, muhabbetinden,
Saygısından, hürmetinden, özeninden, dikkatinden,
Sabrından, koruyup kollamasından, ihtiyaçlarını önemsemesinden,
İnce fikirli davranmasından, kırmayışından, terk etmeyişinden,
Bekletmeyişinden, kükremeyişinden, incitmemeye gösterdiği özenden
Falan filan kardeşler.
Öyle çok şey söylenebilir ki değil mi?
Gelin size çok şey söylemeden öz şeyler söyleyeyim.
Hayat bu,
Ne yöne akacağı belli değil gibi görünse de,
Emin olun akışı biz belirliyoruz irademizle kardeşler!
İradesini kontrol etmeyi başaranlar,
Çok şey kazanacak ileride.
İlerisini sakın uzak sanmayın.
Emin olun uzak değil.
Ölüm kadar yakın!
Adeta ensemizde.
Öyle ise gelin bir plan yapalım hep birlikte.
Bugünden sonra kendimizi iyi hissettirenleri sevelim öncelikle.
Niye mi?
Sevginin iyileştirici etkisi var da ondan kardeşler.
Bakın bakalım bugüne kadar kim,
Ya da kimler size iyi geldi diye,
Bir teste sokun kendinizi.
Kim size ne kattı?
Kim sizden almadan da verdi?
Kim sizinle hep vardı?
Ya da var olmanız için ne gerekiyorsa yaptı?
Kimin varlığı olmazsa olmazınızdı?
Kimsizken kendinizi yalnız, yaralı, eksik hissettiniz?
Kiminle yeşerdiğinizi,
Yeni umutlara,
Güzelliklere yelken açtığınızı,
Ya da açacağınızı hissettiniz?
Kim size gerçekten yakındı?
Kim tüm ihtiyaçlarını hiç sızlanmadan karşıladı?
Kim sırdaşınız, gönüldaşınız, kalp komşunuz olabildi?
Kim sizi hiçbir zaman veya şartta terk etmedi?
Düşünüp buldunuz mu?
Yoksa daha okurken sıralayıp durdunuz mu isimleri?
Peki, cevabınız Allah olabildi mi?
Kardeşler!
Biraz insaflı olup düşünmeniz,
Düşünmekle kalmayıp inanmanız,
İnandığınızı iddia ediyorsanız ispatlamanız gerekmez mi?
Bu nasıl bir sevgi ki,
Sahi sevmeyen sevilmeyi hak eder mi?
Siz Allah’ı sevdiniz mi ki?
Onun sevgisini hissedebildiniz mi ki?
Ona olan sevginizi ne zaman, nerede, nasıl gösterdiniz ki?
Oysa söz konusu insan ise sevdiğimiz,
Her şey ne kadar da netleşiyor değil mi?
Hani çocuk olsa anlar kimin kimi sevdiğini.
Kimin gerçekten sevdiğini,
Kimin ‘mış gibi’ yaptığını.
Kimin sevmeyi bile beceremeyecek kadar taşlaştığını!
Böyle işte kardeşler.
Aslında her şey ne kadar da şeffaf,
Bizler ne kadar da kolay, sanki çocuk kandırır gibi,
Yaşayıp gittiğimizi sanıyorduk bugüne dek!
İyi ama sormazlar mı, ya da söylemezler mi adama?
Artık çocuk değiliz ki?
Ne ben çocuğum ne de sizler öyle değil mi?
Hadi öyle ise mademki koca koca insan olduk,
Bugünden sonra önce Rabbimizi,
Sonra da birbirimizi sevelim kardeşler.
Bir şartla yalnız,
Birbirimizi severken de O’nun adına ve O’nun adıyla sevelim kardeşler!
Gerisi masal,
Gerisi hikâye kardeşler.
Gerisi inanın başı hoş bir melodi gibi geliyorsa da kulağa,
Sonunun çığlıkla bitmemesi, hani nerede ise imkânsız gibi.
Neden mi?
Çünkü sonuç ekseriyetle trajedi.
Bugüne kadar hangi seven,
Sevdiğini koşulsuz mutlu edebilmiş ki?
Mümkün değil!
Değil mi kardeşler?
Öyle ise sınırsız mutluluğa koşabilecek yarışçılar olmak lazım.
Yarışmak için tutuşanları bulmak lazım.
Aynı anda aynı yöne dönüp, hiç durmaksızın koşmak lazım.
Zaman bu öyle hızlı akıp gidiyor ki?
Sakın ha boş laflara kanmayın!
Dedim ya artık hiçbirimiz çocuk değiliz değil mi?
Selâm olsun birbirini Allah için sevip,
Sevgileriyle ebede göçmek için tüm samimiyetini ortaya koyanlara.
Arşın gölgesinde gölgelenebilecek kadar kaliteli bir sevgiyi,
Yüreklerinde hissedebilenlere ve hissettirebilenlere.
Âmin!
Hatice Dilek Cengiz
