Muaz b. Cebel radıyallahu anh gece namaza kalktığında şöyle dedi:
“Allah’ım! Artık gözler uyudu, yıldızlar söndü. Sen ise dirisin, her şeyi ayakta tutansın.
Allah’ım cenneti talepte yavaşım, cehennemden kaçışta gevşeğim.
Allah’ım bana kendi katından, kıyamete kadar benden ayırmayacağın bir hidayet bahşet.
Şüphesiz sen vaadinden dönmezsin.”
📚Hilye, 1/233
Alıntıdır
