Hayatın Bana Öğrettikleri-28
İçimdeki resimle dışımdaki hiç örtüşmediğinde,
Gözümün gördüğüne,
Kulağımın işittiğine,
Elimin temas ettiğine,
Kendimi yabancı hissedip,
Güneşi yeşile, ağacı maviye, denizi sarıya boyamış bir çocukmuşum gibi,
tepki verildiği için,
Tuvalimi, boyamı, fırçamı okşayıp,
Resmimin, resim olmaktan çıkıp,
gerçeğe dönüşeceği ana dek,
Umutla yeniden bir resim çizmeye başlayarak,
Olanı, olmasını istediğim şekilde resmedip,
Resmim sanki dile gelmişte,
dualarıma eşlik ediyormuşcasına,
Hiçbir ayrıntıyı es geçmeden,
İçimi döktüğüm resmimin içine girip,
Elimin erdiğini, dilimin döndüğünü,
Aklımın yettiğini, yapmaya devam edebilip,
Bekleyebilir olmam gerektiğini öğrendim.
29 Ekim 2024
26 Rebbiyyül Ahir 1446
Hatice Dilek Cengiz
www.huzuryasamkocu.com
