Düşünmatik-30
Dedi: Nezih bir hayat aslında özümüzün istediği desem ne dersin?
Dedim: Nezihten kastınızı tam bilemesemde güzel ve temiz bir hayatı kim istemezki derim elbette.Ama nasıl olacak bu diye de sormak gelir içimden.Hatta sonra daha cevabınızı bile duymadan, mümkün olamayacağına dair bir sürü fikirde geçmedi değil aklımdan.Ne garip değil mi?
Dedi: Değil elbette.Eminim öyledir.Ama biz engelleri değil, bence çözümleri konuşalım.
Dedim: Güzel olur.
Dedi: Hepimiz hepimize hepimiz için temel olan değer, ihtiyaç ve haklar konusunda adil olsak. Bunu istekle, nezaketle ve olması gerektiği için yaparken; yormasak, yıkmasak, kızmasak, söylenmesek. Gerekeni gerektiğinde, gerektiği şekliyle, gereksiz hiçbirşey söylemeden, sormadan, istemeden, en güzide şekli nasılsa, o nitelikte ve zamanda yapsak.
Dedim: Düşününce bile gülümsediğimi fark ettim anlattıklarınızı. Harika olur.
Dedi:Hangimiz böylesi bir rahmeti tatmak istemez ki değil mi?
Dedim: Hem de ne rahmet. Var mı böyle birileri diyeceğim şimdi de?
Dedi: Var olmaya başlayabilir.Sen ve ben başlasak, başlatsak, başarsak olmaz mı? Şimdi, şu andan itibaren.
Dedi: İyi ama başlayalım desem, ne değişir ki?
Dedi: Biz değişiriz. Sonra bizi seven ve sonra bizdeki hali beğenenler değişir.Ve böylece en azından bizim bulunduğumuz her yerde rahmet rüzgarları esmeye başlar.Ve bundan ilk nasiplenende biz oluruz yetmez mi?
Dedi: Yetmez nasıl diyebilirim ki? Yeter ve tabi ki çokta mutlu eder.
9 Aralik 2022
15 Cemazi-el Evvel 1444
Hatice Dilek Cengiz
