Sevmek ve Sevilmek Mi İstiyorsunuz?

Bir O sevsin sizi yeter.

O’nu sevenler, O’nu seveni zaten severler.

Siz O’nu gereği gibi sevdiğiniz hâlde, sizi sevmeyenlerin, O’nu gereği gibi sevmediklerini anlayın.

Sorunun kendinizde olduğunu farkedip, sevdiğinizin kalite standardını gözden geçirin derim kardeşler.

Standardını doğru belirleyip, seven ve sevilmeyi başaranlardansanız, tebrikler.

Hatice Dilek Cengiz

Kitap’la Yaşamak!

Birbirimizi ve birbirlerini Allah için sevmeyi başaramayanlardan hayır beklemek ham bir hayal. Önce nefislerdeki kıskançlığı ve benliği yenip, biz olmayı ve küfre karşı bir duvarın tuğlaları kadar aynılaşabilmeliyiz. Bu da ancak Kitap’lı bir hayatı seçmek ve yaşamakla mümkün. Kitaba dokunmakla, okuyup okuyup geçmekle, başkalarını uyarmak için okumakla, kitabın tafsilatına takılıp hükmü es geçmekle, anlayamam aymazlığında bocalamakla, kitabı anlattığı söylenen kitaplarla oyalanıp kaynağı ihmal etmekle, bir kısmını önemseyip diğer kısımlarını önemsiz sanmakla, güzel sesle seslendirip ezber yarışmaları yapmakla, ben başardım demek için iş yapmaya kalkmakla olmaz kardeş. Rahman tez zaman da aklımızı başımıza devşirsin. devşirsin ki; beyni kalbe, kalbi Rabbe teslim edenlerle birlikte ümmetin dirilişi gerçekleşsin.Amin. Kalemin Rabbine Andolsun ki hepimiz sorumluyuz!

Hatice Dilek Cengiz

KÖTÜLÜK YAPMAK KOLAY

Kar taneleri tek başına ne kadar da yumuşak ve hoş değil mi? Ama sert bir kartopuna dönüştüğünde veya çığ adıyla zirvelerden kaymaya başladığında, nasıl da beyaz bir ölüme dönüşüyor. İnsani fakat kötü eylemlerimizi birer kar tanesi varsayarsak, bizi sarıp kuşatmadığı sürece donmayız diyerek avunsak yahut biri yaptığımız kötülüklerin altında kalıp ölmedikçe sorun yok desem, hata etmiş olmaz mıyız?

Kötülük eşittir ölüm yahut katletmek diyebilir miyiz? Ya öldürmemeyi ama aynı zamanda güldürmemeyi de hedefliyorsa birileri yani işkence ediyorsa, kendince “Rahmet say öldürmüyorum ya!” diyorsa? İşte bu zulmü bir çeken bilir, bir de çektiren, bir de her şeyi bilen!

Gökten üç elma düşse, biri iyilerin başına, ikincisi kötülerin, üçüncüsü kötülüğün yayılmasını isteyenlerin başına. Birinciler hariç, son ikisi bu elma ile zehirlense desem o zaman cenneti dünyada istemiş ve haddi aşmış olurum değil mi? Dünya kurulalı beri iyiler ve kötüler hep oldu, hep olacak biliyorum. İçimi acıtan gerçekleri, bir kez daha belleğimin gün yüzüne çıkmasına neden olan nefsim, nefsimi körükleyen şeytan, biliyorum. Üzülüyorum insanca ama çaresiz olmadığımı çok iyi bilmenin kuvveti ile yönümü Allah’a dönüyorum. Dua frekansında kalıp o en özel anı yakalamaya gayret ediyorum.

Ne olur şu andan itibaren tatil planları, düğün, bayram, gezi, üniversite, kariyer, davet, yarışma, v.b gibi dünya zevklerine yatırım yapmaktan çok daha fazlasını, ahiret için yapsak. İçimizdeki kötülüğe teşvik eden sinsi şeytana değil vicdanın müşfik ellerine bıraksak merkezi kontrol sistemimizi. Nefsimiz doludizgin koşmaktan yorulmadan, dünya adına ve yaşlanıp iş işten geçmeden, bir yatağa hareketsiz mahkûm olmadan ya da ansızın ölümle burun buruna gelmeden, artık kendi varoluşuna adasa kendini, hepimiz…

Başkalarının ne yaptığı ya da ne yapmadığından çok kendi yaptıklarımızı gözden geçirip kötülük adına ne varsa listeden silmek için çabalasak. Bugün farklı bir ben olma yolunda, bir adım atsak. Öldüğümüz gün, en büyük ödülü yani cenneti kazandığımız gün olsa. Kötülerle yollarımızı bu dünyada ayırmanın hazzını, tüm hücrelerimizde hissetsek. Herkese söz geçirme çabamızı bırakıp kendi cennetimizin kaskosunu kendi irademizle imzalasak. Kaybetmeye değil, kazanmaya ayarlasak tüm gayretimizi. İyilerden olup iyilerle haşrolsak.

Ne güzel olurdu değil mi? Öyleyse bugün kendinize bir hediye alın, Adı Kur’ân olsun. Çünkü bilin ki o, iyilerin kitabı! En iyinin, tüm iyilere çağlar öncesinden gönderdiği hediyedir o. İyilerin destansı kıssaları sizi tutuştursun.

Kötülerin kötülüklerinin nasılını, niçinini, iyilerin asil mücadelesini ve zafere giden yolun kilometre taşlarını bir bir yüreğinize koyun. Asrın bir iyisinin de siz olduğunuzu ispatlamanın en iyi yolunu bulmak için yorulun. En az kötüler kadar yorulmuyorsak iyiyim demeye utanmayı bilenlere, kardeşçe bir tavsiye.

Hatice Dilek Cengiz

İnce Fikirli Misiniz? Kalın Fikirli Mi?

Olaylara nereden bakarsınız? İçeriden mi? Dışarıdan mı? İnce eleyip sık dokuyanlardan mısınız? Kafa göz yarıp sapı samana karıştırıp “Geçti Bor’un pazarı, sür eşeği Niğde’ye” denecek kadar umarsız davranıp sonra da kimseye pabuç bırakmayayım dercesine doludizgin, ağzınıza geleni kurşun gibi yağdıranlardan mı?

Vaktinde bir şeyi hazır edenlerden mi? Nasıl olsa yetişir deyip ipe un serenlerden misiniz?

Konuşmadan önce düşünenlerden mi, düşünmeden konuşmayı sanat haline getirdiği ile övünenlerden mi?

Ser vermeye gerek olmasa da, sır vermeyi bir ihanet algılayanlardan mı, yoksa her ağzınız boş kaldığında, yemeden içmeden, bildiğini, bilmediğini, duyduğunu ama görmediğini, yumurtlamayı sevenlerden misiniz?..

Başkalarının haklarına saygılı mısınız? Yoksa hepimiz kardeşiz kolaycılığına kaçıp hak ihlal ederlerken bile, pişkinliği elden bırakmayıp kabalaşan, itip kakanlardan mı? “Evdeki hesap çarşıya uymayabilir” deyip tedbiri elden bırakmayanlardan mısınız? Yoksa iş olacağına varır diyerek, çarpık bir kadercilikle işi oluruna bırakıp sıkışınca, vaveyla koparıp ya da tozu dumana katıp “Nereden bilebilirdim kardeşim?” diyerek sabun köpüğü misali üste çıkanlardan mısınız?

Leb demeden leblebiyi hatta Çorum’u kastettiklerini anlayanlardan mısınız? Yoksa gözüne sokmadıkça görmeyen, yeter denmedikçe ısrar etmeye devam eden, sus denene kadar konuşanlardan, defol denene kadar, karşınızdakinin sizden zevk aldığını sananlardan mısınız?

Bakışından, duruşundan, ses tonundan ne demek istendiğini çözenlerden misiniz? Karşınızdakinin sözünü, haddinizi bilmeksizin, saçma sapan, incir çekirdeğini doldurmayan açıklamalarla keserek, muhatabınızı çılgına çevirenlerden misiniz?

İstetmeden verenlerden misiniz? Yoksa başınıza dikilmedikçe alacaklınız, borcunuza sahip çıkmayanlardan mısınız?

Biz bizce kıyasladık. Siz sizce değerlendirip en doğruyu bulacak fakat eğri oturup doğru konuşmadan yana tavır alacak mısınız yoksa hem doğru oturup hem de doğru konuşacak mısınız bilmiyoruz! Sizleri nefsinizle baş başa bırakırken, şeytandan uzak, Rahmân’a yakın bir ömür geçirmenizi diliyoruz. Çünkü biz dostuz!
Fikrime rejim yaptırıp, ince fikirli olmaya gayret eden şahsım adına, sizinle birlikte artık birşeyleri hep birlikte yeniden anlamlandıralım istiyorum. Dünya fikren hayli obez kanımca. Neye ve kime hizmet ettiği üzerine ciddi düşünmemiz gerekli diyenleri, düşünmeye, iyiden iyiye düşünmeye davet ediyorum

Hatice Dilek Cengiz

Düşünmatik-29
Dedi: Kötülükle ve kötülerle mücadele kimin derdi hiç dikkat ettin mi?
Dedim: Bazen kulağı, bazen gözü, bazen de bizatihi nefsiyle bunu görmeyen, işitmeyen, tatmayan olmuş mudur ki?
Dedi: Şahit olmamış ya da bizzat tecrübe etmeyen yoktur evet ama bir tecrübe devşirilmiş midir ki, kötüler kötülüklerine bu kadar pervasız devam edebiliyor.
Dedim: Her zaman mümkün değil ki, farkında olsak bile engel olabilmek.
Dedi: Allah’ın kimseden kaldıramayacağını istemediğini bilen ben, gücümün yettiği, elimin erdiği, gözümün gördüğünden sorumluyum.
Dedim: Yani ne yapabiliyorsan onu yap diyorsunuz.
Dedi: Evet. Oysa çoğu zaman, dilsiz, elsiz, gözsüz hatta yüreksizmiș gibi yaşananların canlı şahidi olup, ahiretimize ne acı ki ortak olduğumuz veballerin ağırlığı ile göçmeye aday olduğumuzu bile düşünmüyoruz, yahut umursamıyoruz. Uyuşmuş yahut uyuşturulmuş hayatlar, biteviye süren, kendi gölgesinden bile korkan, elinden emziği alınmadığı sürece açlığın son demine kadar “yeter’ bile diyemeyip, hakkını bilmekten, aramaktan, ve tabi almak için mücadelen uzak,cahil, aciz, tembel bir halde, göçüp gidecek olunması, beni düşündüren. Ne hazin!
Dedim: Nasıl yani?
Dedi: Engel olabilirken olmadığımız her şart, ortam ve sonuçtan sorumluyuz kardeşim.
Dedi: İstesek ama gücümüz yetmese de mi?
Dedi: Hayır. Gücün yettiği halde istemediğin, uğraşmadığın, es geçtiğin, hatta ‘iyi olmuş’ diyerek hak verip gıyaben ortak olduğun her kötülük sana da yazılıyor.
Dedi: Peki çözüm ne?
Dedim: Durmamak, susmamak, boșvermemek. Canlı, akıllı, doğru, kararlı olup, iyileri ve iyilikleri, neye gücümüz yetiyorsa onunla beslemek. Dua ile, mal ile, can ile, eğiterek, öğreterek, hatırlatarak. Kötüleri ve kötülüklerini ise yine dua, mal ve can ile durdurmak için, bir saniye bile gevşemeyerek. Görüyorum ki su da uyumuyor düşman da…Rabbim bizi elimizle işlediklerimizin akıbetinden korusun. Tevbeyle bizi yolunun yolcusu olmaya aday kılsın. Amin
29 Kasım 2022
5 Cemazi-el Evvel 1444
Hatice Dilek Cengiz