Biliyorum!
Biliyorum her şeyin bir sonu var.
Biliyorum her şey olması gerektiği gibi ya da değil ama bir gün bitecek.
Önceleri ilkler heyecan verirken, artık sonlara odaklanıyor ve her şeyin sonunu bekliyorum…
Şimdi güzel, şimdi hoş, şimdi anlamlı…
Ya sonra, ya sonunda, ya en sonunda da anlam ifade edecek mi gerçekten?
Ve sonra Rabbim diyorum;
Başlangıçlarımızı değil sadece,
Sürecimizi ve en nihayetinde sonumuzu hayır eyle!
Nice güzel görünen iş ya da oluş hatta duruşun sonu hüsran, sonu hicran, sonu hezimet ile biterken…
Sonumun sonu,
Neslimin sonu,
İşimin sonu,
Yolumun sonu,
Benim sonum selamete çıkmazsa,
Ne söylediklerimin,
Ne savunduklarımın,
Ne anlattıklarımın,
Ne yaptıklarımın,
Ne başardım sandıklarımın,
Hiç ehemmiyeti olmayacağını çok iyi biliyorum.
Bize anlamın anlamını,
Anlamı kalmadan değil,
Hemen şimdi,şuracıkta,
Şu an öğret Rabbim!
Soran da, sorulan da masum değil!
Sen Selim kalpler bahşet bize…
Çarptıkta,
Hissettikçe,
Yaşadıkça yönümüzü
Sana çevirsin.
Bize rağmen bizi koru,
Senin burhanına, keremine, lütfuna, hıfzına muhtacız Rabbim.
Canımızın canı senin kudret ellerinle kıymet bulur.
Bizi kıymet verdiklerinin arasına kat Rabbim!
Amin!
Hatice Dilek Cengiz
Yaşam Koçu-Gıda müh.-Yazar
