ÖLÜME NİŞANLI HAYAT
Ey Rabbimiz!
Bizler sana yakarmakla hiç mutsuz olmadık.
Sana yöneldiğimizde hiç darda kalmadık.
Adın tutuşan yüreklerimize esenlik,
Varlığın titreyen bedenlerimize emniyet,
Kitab’ın rehberimiz,
Peygamber’in önderimiz olduğu sürece, sırtımız hiç yere gelmedi.
Hiç ağlamaz, müjdeleşirdik vaat ettiğin cenneti görmüş gibi inanabilseydik.
Hiç gülmezdik; her anımıza şahit seni, unutmuş gibi davrandığımız her dem,
Kendi cehennemimize har eklediğimizi bilebilseydik.
Ve sevebilseydik onu, onun seni sevebildiği gibi onun bizi sevebildiği gibi
Onun ümmetim diyebildiği gibi
“Annem ve babam sana feda olsun ey Allah’ın Rasûlü!” diyebilseydik.
Fakat biz ahir zaman ümmetiyiz.
Ummadığımız anlarda yakalandık ölüme,
Ölümü düğünümüzü bekler gibi bekleyemedik, sevemedik bir türlü,
Üç günlük dünyaya, üç asırlık gibi bağlandı kalplerimiz.
Biz ebed nedir? Sınırlı kapasitemizle ölçüp biçemedik.
Hep kandık, hep aldandık, hep sandık ki, daha bitmedi, hâlâ vakit var.
Fakat umulmadık bir anda yakalandık!
Hatice Dilek Cengiz
“Sarp Yokuş”adlı kitabından alıntıdır.
