Unutmak mı Unutulmak mı Tercihiniz?
Unutmak zalimce bir eylemdir!
Unutulmuş olmaksa mazlumca!
Eğer unutan sizseniz,
Neyi ve kimi unuttuğunuza dikkat edin!
Ve yol yakınken geri dönmeyi bilin!
Kendi gerçeklerinden kaçması mümkün değildir insanın.
Unutulan olmaksa, bilin ki her zaman da kötü değildir.
Unutan kendinden kaçmıştır bu doğru.
Ya unutulan?
Unutulan belki de korunmuştur ne dersiniz!
Unutturan şeytan olduğuna göre neyi ve neden unutturmuştur?
İnsan adı gibi unutmadığı,
Ve unutamayacağı şeyleri sıralamalıdır akıl defterinde.
Hatırlanması gerekeni hatırlatacaklar ‘Yeter!’ dediğiniz için,
Artık yanınızda bulunamayabilir.
İşte bunun için unutmamalıdır insan,
Unutulmaması gerekenleri!
Unutmanın bencilliğine sığınmaya görsün kişi,
Yol bulup Bağdat’tan dönmesi mümkün değil!
Aksine Bağdat’a yerleşmiş demektir.
Bırakın beyniniz size olması gerekeni hatırlatsın.
Acı çekmeniz gerekiyorsa çekin, Rabbinize tevbe edin ve muhatabınızdan af dileyin!
Gittikten ve dönülmesi mümkün olmayan yere vardıktan sonra,
Hatırlamanın ve af dilemenin hiç faydası olmayacaktır bilin.
Unuttuğunuzu sandıklarınızı hatırlayın, hatırladığınızı da hatırlatın!
Çünkü unutanlar unutulacaklar der Allah.
Unutmamanız gereken ilk O elbette ve sonra diğerleri.
Sevilmesi, özlenmesi, haklarının gözetilmesi gerekenler.
Vefa imandandı hatırladınız mı?
Yoksa bunu da mı unuttunuz?
Öyle ise yazık demek düşer bize.
Kocaman bir yazık!
Küçücük bir zerrenin bile es geçilmeyeceği o günde,
Devasa ihanetlerde boğulmamak için,
Hiç değilse bu günden itibaren sadakat denizinde yüzün diyorum size.
Bana gelince;
Sukutumu kuşanıyor ve sessizce kendi limanıma demir atıyorum.
Ötelerden ‘göç vakti haberi’ gelene dek,
Orada kalıp ‘yapmam gerekenlere adanıyorum’!
Hatice Dilek CENGİZ
‘Sarp Yokuş 2’ adlı kitabından alıntıdır.
