GÜZEL İNSANLARA SELAM OLSUN!
Güzel kim ki?
Kime güzel denir ki?
Boylu poslu, esmer, kumral yahut sarışın diyecek kadar,
Basit ölçek kullananlar,
Lütfen okumaktan vazgeçsin bu satırları.
Benim sözüm güzelden anlayana diyorum.
Astardan ya da metreden dem vurana değil!
Eğer kalıpla iş bitseydi,
Allah ağzı iyi laf yapan münafıklara,
Hurma kütüğü demezdi.
Hadi gelin biz insanca insanlığa prim verelim.
Sahi nasıl birinci sınıf insan olunur sizce?
Biraz kafa yoralım mı ne dersiniz?
En azından birinci sınıf olmaya adanarak değil mi?
Güzel insanlar daima güzel sinyal yayar kardeşler etrafa.
Ne tedirgin ederler,
Ne tehdit.
Ne surat asarlar,
Ne kabalaşırlar.
Ne kaktüs gibi batar,
Ne kabak çiçeği gibi yersiz açarlar.
Ne lafı çok uzatır,
Ne de asırlık boşluklar verircesine susarlar.
Ne ihtiyaçtan bile kısar,
Ne israfa kaçarlar.
Sözleri hep gönül alıcıdır,
Gönül çalıcı değil,
Gönül yakıcı veya yıkıcı hiç değil!
Bakmak içinizi ferahlatır,
Konuşmak yüreğinizi rahatlatır,
Anlatmak içinizi boşaltır,
Pişman olmazsınız ona geldiğinize,
Üzülmezsiniz onunla görüştüğünüzde,
Korkmazsınız sizi terk ettiğinde.
Gitmesi bile zahmet değil rahmettir.
Hele gelişi bir bayram muştusu hissettirir, tüm benliğinizde.
Derdiniz derdi, sevinciniz sevincidir.
İçtendir ama asla içten pazarlıklı değil.
Size bağlıdır ama asla bağımlı değil.
Sever ama severken boğmaz.
Özler ama özlemi size yük olmasına neden olmaz.
Kaybolduğunuzda merak etse de,
Kaybolmak istediğiniz de, sizi size bırakacak kadar saygılıdır.
Her an burnunuzun dibinde olmayarak sizi bıktırmadığı gibi,
Sevgisini sorgulatacak kadar da uzakta kalmaz.
Zamansız ‘uzaklaşmak zorundaydım!’ gibi sebeplerle, sizi ağlatmaz.
İstediğinizde mutlaka verir eğer varsa,
Veremediğinde şüphe duyurmaz.
Kalbiniz kalbindeymiş gibi atabilir,
Yüreğinden yüreğinize köprü kurabilir.
Onu heyecanlandıran sizi de heyecanlandırabiliyordur.
Bir bakış, bir duruşundan çözülebilen,
Söyledikleri önemsenmeden edilemeyendir.
Gerekirse sizi sabırla beklese de,
Sizi asla bekletmemeye azami gayret sarf edendir.
Her düştüğünüzde kaldırmak için,
Ya sağınızda, ya solunuzda, ya da ardınızdadır.
Asla önünüzde olmaz!
Çünkü bırakıp gitmeyecek kadar vefalıdır.
Güzel insandır işte adı üstünde.
Güzel olmayan yanları söylendiğinde bile,
Güzelliği belli olup,
Tevazusunu gösterebilen,
Özrünü dileyen,
Tevbesini eden,
Burnu hiç bir zaman Kaf dağına çıkmayandır.
Hayat bu masal değil ki!
Hiçbirimiz de prens ya da prenses de değiliz.
Apaçık gerçekler bu kadar bizi kuşatmışken,
Ve güzele hasret isek hep birlikte,
Hem güzeli tanımalı, hem güzele değer vermeli, hem güzelleşmeyi bilmeliyiz.
Tanımazsak yazık,
Değer vermezsek zulüm,
Güzelleşmezsek kimseye değil,
En çok ta kendimize yazık etmiş oluruz değil mi?
Öyle ise yarışma başladı kardeşler!
Haydi güzelleşmek için yaraşır bir gayret sarf etmeye.
Kötüler Truva atıyla içimize girdiler biliyorum.
İçimizi dışımıza çıkarırcasına kusmak pahasına,
Tüm kötülerden tiksindiğimi net ifade etmek istiyorum!
Ve Rahman olan Rabbimden,
Kim kötü adına,
Kötülük adına,
Ve kötülerden yana,
Nerede ve nasıl tuzaklar kuruyorsa,
Başlarına geçmesi için,
Hepinizden acil dua istiyorum.
Zalimler için yaşasın Cehennem!
İyiler içinse iyi ki varsın ey Cennet diyorum.
Hatice Dilek Cengiz
Yaşam Koçu-Gıda Müh.-Yazar
“Sarp Yokuş II” adlı kitabından alıntıdır.
