“Münafığın alâmeti üçtür: Konuşunca yalan söyler, söz verince sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edilince hıyanet eder.” Hz. Muhammed (SAV) (Buhârî,” İman”, 24; Müslim, “İman”, 25.)

Resulullah (SAV) buyurdular ki:

“Allah’ın öyle kulları vardır ki, peygamber olmadıkları, şehid olmadıkları halde, kıyamet günü Allah’ın katındaki dereceleri sebebiyle; peygamberler de, şehidler de onlara imrenirler. Orada bulunanlar sordu: ‘Ey Allah’ın resulu ! onlar kim, bize haber ver!’

Onlar aralarında menfaat, çıkar ve akrabalık kan bağı olmadığı halde,  Allah için birbirlerini sevenlerdir. Allah’a yemin ederim ki yüzleri aydınlık gittikleri yol apaydınlıktır. Onlar aydınlık bir yol üzerindedir. Halkın korktuğu şeyler onları korkutmaz. Halkın üzüldüğü şeylere de onlar üzülmezler. ‘Haberiniz olsun onlara ne korku vardır nede onlar üzüleceklerdir.’ Yunus suresi 62” Hadis – Ebu Davud-büyü 78-3527.

“Gerçek tevbe, günahı işlediğin anda pişmanlık duyman, Allah’tan affını dilemen, sonrada o günahı bir daha hiç işlememendir.” Hz.Muhammed (SAV)

(Camiü’s -Sağir 2. cilt, Hadis no: 1831, sayfa 846)

“Bir kimsenin yaptığı iyiliğe karşı teşekkür etmesi ahlâkî bir görevdir. İyilikte bulunanı övmek ve ona dua etmekte bir teşekkürdür. İnsanlara teşekkür etmeyen Allah’a da şükretmemiş olur.”
(Ebu Dâvûd, “Edeb”, 12)

“Allahım! Kederden ve üzüntüden, acizlikten, tembellikten, cimrilikten, korkaklıktan, borç yükünden ve insanların kahrından sana sığınırım.”
(Ebu Dâvûd, “Sâlat”, 367)

“Kim işlediği bir hayrı şöhret için insanlara duyursa Allah’ta onun gizli işlerini insanlara duyurur.
Kim de herhangi bir hayrı gösteriş için yaparsa Allah’ta onun gösterişçiliğini meydana çıkarır.”
Buhâri/Rikak(36)

İbn Mesud radiyallahuanh dan rivayet edilir. Resulullah sallahualeyhi ve sellem şöyle buyurdu.” Kime dört şey verilmişse ona dört şey daha verilmiş demektir. Sonra bu sözünü kurandan ayetlerle açıkladı.

1) Kime zikretmeyi nasip etmişse Allah da onu hatırlar. Çünkü kuranda siz beni yad edin ki, bende sizi yad edeyim. (Bakara2/152) buyurmuştur.

2) Kime dua etmeyi nasip edilmişse ona cevap verilecek. Çünkü kuranda Bana dua edin bende size cevap vereyim. (Gafir40/60) buyurmuştur.

3) Kime verilen nimetlere şükretmek nasip edilmişse, ona daha çoğu nasip edilecektir. Çünkü kuranda Eger şükrederseniz size olan nimetimi artırrım. (İbrahim14/7) buyurmuştur.

4) Kime istiğfar etmek nasip edilmişse o bağışlanacak demektir. Çünkü kuranda Rabbinizden bağışlanmanızı dileyin! hakikaten O çok bağışlayandır! (Nuh71/10) buyurmuştur.

El teberani el mucemis es sagir (703)

Peygamberimizin yolculuğa çıkarken yaptığı dua:

“Yolculuğun güçlüklerinden, üzücü manzaralarla karşılaşmaktan, iyi iken kötü olmaktan, mazlumun bedduasından ve dönüşte mal ve çoluk çocuğu kötü hallerde bulmaktan Allah’a sığınırım.” (Riyazüs Salhin 5. cilt, Hadis no: 975, sayfa 59, Erkam Yayınları)

“Ne âlimlere karşı övünmek için, ne cahillerle tartışmak için, ne de meclislerin seçkin köşelerinde yer almak için ilim talep etmeyiniz. Kim bunu yaparsa Cehenneme girecek!” Hadis-i Şerif (Sahihi İbn Hibban, Zevaidi, 1. cilt, 90.hadis, Ocak yayıncılık)

“Allah anılmaksızın sözü uzatma. Zira Allah’ı anmaksızın sözün uzatılması kalplerin katılaşmasına neden olur. İnsanların Allah’tan en uzak olanı katı kalpli kimselerdir.”

2411.Hadis/ Sünen-i Tirmizi tercümesi/ 2. Cilt/ Konya kitapçılık