“Bir kişinin yemeği iki kişiye, iki kişinin ki dört kişiye, dört kişinin ki sekiz kişiye yeter.” Hadis-i şerif (Riyazü’s Salihin, Hadis No:757)

“Kıyamet günü Allah’a göre en kötü insan, hanımıyla olan mahremiyetini paylaştıktan sonra onu ifşa edendir.” Hadis-i Şerif (Riyazü’s Salihin, Hadis No:686)

“Yorgunluk, sürekli hastalık, tasa, keder, sıkıntı ve gamdan, ayağına batan dikene varıncaya kadar müslümanın başına gelen her şeyi, Allah, onun hatalarını bağışlamaya vesile kılar” Hadisi Şerif (Buhari, Merda1, 3; Müslim,Birr 49)

“Allah’ım! Bana doğru olanı ilham et ve beni nefsimin şerrinden koru.” Tirmizî, Deavât, 70

“Üç şey vardır ki iman ahlakındandır: Öfkelendiğinde öfkesi onu batıla sevketmeyen, hoşlandığında hoşnutluğu onu haktan dışarı çıkarmayan, gücü yettiğinde hakkı olmayan şeyi zimmetine geçirmeyen kimselerin ahlakı.”Hadis-i Şerif (Camiü’s -Sağir 2. cilt, Hadis no: 1848, sayfa 856, Yeni Asya Yayınları)

“…Dikkat ediniz! Cennete götüren amel sarp ve yokuştur. Cehennem ameli ise kolay ve düzlüktür. Nice bir anlık nefsanî istekler vardır ki uzun üzüntülere neden olurlar.” Hadis-i Şerif (Camiü’s -Sağir 2. cilt, Hadis no: 1566, sayfa 736, Yeni Asya Yayınları)

“Ancak mümin kişilerle dost ol. Yemeğini ise ancak takva sahiplerine yedir.” (Sahih-i İbn Hibban Zevaidi 2. cilt, Hadis no:2522, sayfa 638)

“‘İnsanlar iyilik yaparlarsa biz de iyilik yaparız, kötülük yaparlarsa biz de kötülük yaparız’ diyen zayıf karakterli kimseler olmayınız; bilakis, iyilik yaptıklarında insanlara iyilik yapmayı, kötülük yaptıklarında ise onlara kötülük yapmamayı içinize (bir ilke olarak) yerleştiriniz.” Hadis-i Şerif ( Tirmizi,”Birr”,63)

“Allah’ım! senden istenen şeylerin hayırlısını, duanın hayırlısını, kurtuluşun hayırlısını, işlerin hayırlısını, sevabın hayırlısını, hayatın hayırlısını, ölümün hayırlısını istiyorum” (Hakim, Deavat, no:1911)

“Kimin Kaygısı ahiret olursa Allah onun zenginliğini kalbinde kılar, iki yakasını bir araya getirir ve dünya ona boyun eğerek gelir. Her kimin kaygısı da dünya olursa Allah, onun fakirliğini iki gözü arasında kılar ve iki yakası bir araya gelmez perişan olur, zaten kendine de takdir edilen şey gelir fazlası gelmez.” Tirmizi, 2465