Ebu Hureyre (r.a)’den nakledilen bir hadise göre Allah Rasulü (s.a.s.) Şöyle buyurmuştur: “Kulların sabaha erdiği her gün iki melek iner. Birisi, ‘Ey Allah’ım! infak edene halef (yenisini) ver’; diğeri, ‘Ey Allah’ım! Elinde tutana telef ver’, der.” (Buhârî, Zekat, 27)

“Allah’ım! Bana kendi sevgini ve Senin yanında sevgisi bana fayda verecek kimsenin sevgisini ver.”

(Tirmizî, “De’avât”, 73)

Muaviye İbni Hayde radiyallahu anh şöyle rivayet etmiştir:

Allah Rasûlu ﷺ’e dedim ki:

“Ey Allah’ın Rasûlü! Eşlerimizin bizim üzerimizdeki hakları nelerdir?”

Allah Rasûlü ﷺ buyurdu ki:

• “Yediğinden ona yedirmen,
• Giydiğinden ona giydirmen,
• Yüzüne vurmaman,
• Ona hakaret etmemen,
• Ona (küsüp kızacaksan) bunu yalnızca evin içinde yapmandır.”

Hadis-i Şerif (Ebu Davud, 2142; İbni Mace, 1850; Ahmed, 20025)

“Allahım! Fayda vermeyen ilimden, huşu duymayan kalpten, kabul olunmayan duadan doymayan nefisten sana sığınırım.”

(Müslim, “Zikir”, 73)

“…Allahım! Şimdiye kadar yaptığım, bundan sonra yapacağım, gizlediğim ve açığa vurduğum, benden daha iyi bildiğin günahlarımı affeyle. Öne geçiren de sen, geride bırakan da Sensin. Senin her şeye gücün yeter.”

(Buhârî, “De’avât”, 60; Müslim, “Zikir”, 70 )

“Allah’ım! Şüphesiz ben nefsime çok zulmettim, günahları bağışlayacak olan yalnız Sensin. Öyleyse katından bir af ile beni bağışla. Bana merhamet et, çünkü bağışlaması ve rahmeti çok olan sadece Sensin”

(Buhârî, “Ezan”, 149; Müslim, “Zikir”, 48)

“Allahım! Cehenneme götüren fitneden, cehennemin azabından, zenginliğin ve fakirliğin şerrinden sana sığınırım.” (Ebu Davud , “Vitr”, 32)

“Kardeşinin uğradığı felaketi sevinçle karşılama! Allah onu rahmetiyle o felaketten kurtarır da seni derde uğratır.” (Tirmizi, “Kıyamet”,54)

“Allah’ ım! Beni günahlardan ve hatalardan temizle. Allah’ım! Beni kar su ve dolu ile yıka ve hatalarımdan öyle temizle ki; kiri gitmiş bembeyaz bir elbise gibi olayım.” Tirmizi 5/551

“…Allah’ım! Beni önümden, arkamdan, sağımdan solumdan ve üstümden (gelecek her türlü tehlikeden) koru. Altımdan (gelecek belalarla/deprem ile) helak olmaktan senin büyüklüğüne sığınırım.”

(Ebu Dâvûd, “Edeb”, 110; İbn Mâce, “Dua”, 14)